Ostatnio intensywnie zagościły w mojej codzienności słowa „przeprowadzka” i „remont”.  Z jednej strony wniosły radość, bo można coś zmienić, ulepszyć i unowocześnić,  a z drugiej – dostarczyły sporo zmęczenia i zagubienia. Samo skręcanie mebli jest dla niektórych wyzwaniem (na szczęście nie robiłam tego sama), więc instrukcje i rysunki, gdzie, co i jak przykręcić, żeby z kupy desek powstało łóżko czy szafa, to dla mnie czysta abstrakcja. Jeden błąd i wszystko trzeba zaczynać od nowa. 
Ale co ma wspólnego remont z komunikacją? Zobaczyłam duże podobieństwo. 
Po pierwsze: decydując się na remont, już na wstępie wiesz, że nie będzie to bułka z masłem (nawet jeśli się na tym znasz) i że potrzebne jest twoje zaangażowanie i serce. Wchodząc w  relację z drugim człowiekiem jest tak samo – często trzeba się mocno natrudzić, żeby coś dobrze przekazać czy wyjaśnić nieporozumienie.
Po drugie: może jesteś super fachowcem i niejeden remont masz już za sobą, ale zgodzisz się pewnie, że życie zawsze zaskakuje i remont remontowi nierówny. A każda nowa sytuacja uczy nas czegoś i nie przewidzisz w stu procentach reakcji drugiej osoby na twój komunikat. Trzeba po prostu przyjąć, że drugi człowiek jest tajemnicą. I trzeba dać się czasem zaskoczyć. 
Po trzecie: na początku remontu są wielkie plany i marzenia, a potem przychodzi rzeczywistość i trzeba ją wziąć pod uwagę. Elektryk mówi, że tego nie da się zrobić tak, jak bym chciała, choćbym stanęła na rzęsach. Zawsze z czegoś trzeba zrezygnować, bo się nie zmieści lub uznasz, że jednak nie pasuje do całości. W relacji tak samo ważne jest twoje zdanie, jak i drugiej osoby, a błogosławieństwem jest to, że nie zawsze mamy rację. Tak jak ze stosu desek i śrubek powstaje piękny mebel, tak z wielu słów, gestów i mimiki twarzy – powstaje komunikat dla drugiej osoby. Zobacz w tym piękno i wyjątkowość stworzenia, i podziękuj za to Bogu. 
To wspaniałe uczucie, gdy remont kiedyś się kończy i życie wraca do normalnego tempa. To wspaniałe doświadczenie, gdy zobaczymy, że drugi człowiek jest dla nas ważniejszy niż to, co chcemy mu powiedzieć…

• Malwina Kocot (redaktor naczelna)